Ως όχημα (εκ του αρχαίου ελληνικού όρου ὄχος= άρμα, άμαξα και του ρήματος ὀχῶ= κινούμαι με άμαξα) χαρακτηρίζεται κάθε αυτοκινούμενη, ή όχι, κατασκευή, η οποία έχει σκοπό την μεταφορά ανθρώπων ή αντικειμένων. Τα λεγόμενα επίγεια οχήματα που κινούνται δια τροχών είναι, μεταξύ άλλων, το ποδήλατο, το αυτοκίνητο, η μοτοσυκλέτα, το τραίνο. Άλλα οχήματα στην έννοια της μεταφοράς είναι κάθε πλωτό εναέριο και διαστημικό μέσο π.χ. το πλοίο, το αεροσκάφος, το διαστημόπλοιο και συναφή αυτών. Σήμερα στον ίδιο όρο περιλαμβάνονται και τα κατευθυνόμενα ή τηλεκατευθυνόμενα μέσα μεταφοράς, ανεξάρτητα αν είναι επανδρωμένα ή όχι.
Για την κίνηση των οχημάτων χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα π.χ. από τροχούς, κουπιά και ιστία μέχρι κινητήριες μηχανές και πυρηνικοί αντιδραστήρες. Στο ποδήλατο, για παράδειγμα, η κινητήρια ισχύς δίνεται από τον αναβάτη, που είναι, υπό αυτή την έννοια, αναπόσπαστο τμήμα του οχήματος.
Τα περισσότερα επίγεια οχήματα έχουν τροχούς, ενώ παράδειγμα μη τροχοφόρων επίγειων οχημάτων είναι τα ερπυστριοφόρα οχήματα και τα ειδικά τραίνα επί μαγνητικού φορέα.
