Κλέμενς φον Μέττερνιχ - online παζλ

Κλέμενς φον Μέττερνιχ

Ο Κλέμενς Βέντσελ Νέπομουκ Λόταρ, Πρίγκιπας του Μέττερνιχ-Βίνεμπουργκ τσου Μπάιλσταϊν (γερμανικά: Klemens Wenzel Nepomuk Lothar Fürst von Metternich-Winneburg zu Beilstein, 15 Μαΐου 1773 - 11 Ιουνίου 1859) ήταν Αυστριακός διπλωμάτης, στο κέντρο των ευρωπαϊκών υποθέσεων για τρεις δεκαετίες ως υπουργός Εξωτερικών της Αυστριακής Αυτοκρατορίας από το 1809 και Καγκελάριος από το 1821 μέχρις ότου οι φιλελεύθερες Επαναστάσεις του 1848 επέβαλαν την παραίτησή του.

Γεννημένος στον Οίκο των Μέττερνιχ το 1773 ως γιος διπλωμάτη, ο Μέττερνιχ έλαβε καλή εκπαίδευση στα πανεπιστήμια του Στρασβούργου και του Μάιντς. Ανήλθε μέσω σημαντικών διπλωματικών θέσεων, όπως του πρεσβευτή στο Βασίλειο της Σαξονίας, στο Βασίλειο της Πρωσίας και ιδιαίτερα στη ναπολεόντειο Γαλλία. Ένα από τα πρώτα του έργα ως υπουργού Εξωτερικών ήταν να υλοποιήσει ύφεση με τη Γαλλία, που περιελάμβανε τον γάμο του Ναπολέοντα Βοναπάρτη με την Αυστριακή αρχιδούκισσα Μαρία Λουίζα. Λίγο αργότερα, σχεδίασε την είσοδο της Αυστρίας στον Πόλεμο του Έκτου Συνασπισμού στο πλευρό των Συμμάχων, υπέγραψε τη Συνθήκη του Φονταινεμπλώ που έστειλε τον Ναπολέοντα στην εξορία και ηγήθηκε της αυστριακής αντιπροσωπείας στο Συνέδριο της Βιέννης, που διαίρεσε τη μεταναπολέοντεια Ευρώπη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Για τις υπηρεσίες του προς την Αυστριακή Αυτοκρατορία, του δόθηκε ο τίτλος του Πρίγκιπα τον Οκτώβριο του 1813. Υπό την καθοδήγησή του η Ευρωπαϊκή Συμφωνία των διεθνών συνεδρίων συνεχίστηκε για μια ακόμη δεκαετία καθώς η Αυστρία ευθυγραμμίστηκε με τη Ρωσία και σε μικρότερο βαθμό την Πρωσία. Αυτό σηματοδότησε το ανώτερο σημείο της διπλωματικής σημασίας της Αυστρίας και στη συνέχεια ο Μέττερνιχ διολίσθησε αργά στην περιφέρεια της διεθνούς διπλωματίας. Στην πατρίδα του κατείχε τη θέση του Καγκελάριου του Κράτους από το 1821 έως το 1848, τόσο υπό τον Φραγκίσκο Β´, όσο και υπό τον γιο του Φερδινάνδο. Μετά από μια σύντομη εξορία στο Λονδίνο, το Μπράιτον και τις Βρυξέλλες που κράτησε μέχρι το 1851, επέστρεψε στην Αυλή της Βιέννης, αυτή τη φορά για να προσφέρει μόνο συμβουλές στον διάδοχο του Φερδινάνδου, Φραγκίσκο Ιωσήφ. Έχοντας επιβιώσει της πολιτικής γενιάς του, ο Μέττερνιχ πέθανε σε ηλικία 86 ετών το 1859.

Παραδοσιακός συντηρητικός, ο Μέττερνιχ επιδίωκε να διατηρήσει την ισορροπία δυνάμεων, ιδίως αντιστεκόμενος στις ρωσικές εδαφικές φιλοδοξίες στην Κεντρική Ευρώπη και σε εδάφη που ανήκουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αντιπαθούσε τον φιλελευθερισμό και προσπάθησε να αποτρέψει τη διάλυση της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, για παράδειγμα, συντρίβοντας τις εθνικιστικές εξεγέρσεις στην αυστριακή βόρεια Ιταλία. Στη χώρα του ακολούθησε παρόμοια πολιτική, χρησιμοποιώντας λογοκρισία και ένα ευρύ δίκτυο κατασκοπευτικών δικτύων για την καταστολή των ταραχών. Ο Μέττερνιχ έχει επαινεθεί και επικριθεί έντονα για τις πολιτικές που ακολούθησε.