Εκκλησιαστικό όργανο - online παζλ
Εκκλησιαστικό όργανο
Το εκκλησιαστικό όργανο είναι αερόφωνο πληκτροφόρο μουσικό όργανο που λειτουργεί με αέρα, ο οποίος διοχετεύεται σε αυλούς από φυσητήρες που κινούνται με ηλεκτροκινητήρα (παλαιότερα με χειροκίνητους ή ποδοκίνητους φυσητήρες). Κάθε αυλός παράγει μια μόνο νότα ενός συγκεκριμένου ηχοχρώματος. Οι αυλοί ομαδοποιούνται κατά ηχόχρωμα και τονικό ύψος σε σειρές αυλών ονομαζόμενες ρεγκίστρα ή συστοιχίες. Ηλεκτρικοί διακόπτες ή μηχανικοί μοχλοί (ανάλογα με τον τρόπο κατασκευής του οργάνου), συνήθως τοποθετημένοι δεξιά και αριστερά ή/και πάνω από τα κλαβιέ, χρησιμεύουν για να ενεργοποιούν και να σταματούν την παροχή αέρα στις διάφορες συστοιχίες και επομένως να προσθέτουν ή αφαιρούν ηχοχρώματα ανάλογα με το επιθυμητό ηχητικό αποτέλεσμα (σε κάθε ρεγκίστρο αντιστοιχεί και ένας διακόπτης). Οι αυλοί είναι κατασκευασμένοι από διάφορα υλικά, ανάλογα με την υφή του ηχοχρώματος που είναι επιθυμητό να παραχθεί. Έτσι, υπάρχουν συστοιχίες που αποτελούνται από μεταλλικούς αυλούς, κατασκευασμένους από καθαρό μέταλλο ή κράματα μετάλλων (κυρίως κασσίτερου, χαλκού, μολύβδου ή ψευδάργυρου, αλλά και άλλων μετάλλων) και συστοιχίες με ξύλινους αυλούς (κυρίως δρύινους ή από ξύλο κωνοφόρων). Με βάση τον τρόπο παραγωγής ήχου στο εσωτερικό των αυλών, τα ρεγκίστρα χωρίζονται σε χειλεόφωνα και γλωττιδόφωνα.
Το εκκλησιαστικό όργανο περιλαμβάνει μία ή περισσότερες σειρές πλήκτρων (κλαβιέ) με έκταση 4 ½ οκτάβες σε παράταξη άσπρων και μαύρων όπως αυτά του πιάνου. Επίσης περιλαμβάνει συνήθως και μία σειρά από ποδόπληκτρα (πεντάλ) με έκταση 2 ½ οκτάβες.
Ο ήχος του οργάνου είναι μεγαλοπρεπής. Χρησιμοποιείται (όπως και το πιάνο), τόσο ως σολιστικό όσο και ως ορχηστρικό όργανο. Επιπλέον συνοδεύει σε πολλές εκκλησίες της Δύσης τις λειτουργικές ψαλμωδίες.
Πολλοί συνθέτες έγραψαν μουσική για εκκλησιαστικό όργανο. Ενδεικτικά, ελάχιστοι από τους σημαντικότερους είναι (κατά χρονολογική σειρά) οι Αντρέα Γκαμπριέλι (Andrea Gabrielli) (1510-1586), Γιαν Σβέελινκ (1562-1621), Τζιρόλαμο Φρεσκομπάλντι (Girolamo Frescobaldi) (1583-1643), Ντήτριχ Μπουξτεχούντε, Γιόχαν Πάχελμπελ (Johann Pachelbel, 1653-1706), Φρανσουά Κουπρέν, Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ, Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, Φραντς Λιστ, Σεζάρ Φρανκ (César Franck, 1822-1890), Άντον Μπρούκνερ, Αλεξάντρ Γκιλμάν (Alexandre Guilmant, 1837-1911), Σαρλ - Μαρί Βιντόρ (Charles-Marie Widor, 1844-1937), Μαξ Ρέγκερ (Max Reger, 1873-1916), Ζίγκφριντ Καργκ-Έλερτ (Sigfrid Karg-Elert, 1877-1933), Μαρσέλ Ντυπρέ (Marcel Dupré, 1886-1971), Γιόχαν Νέπομουκ Ντάβιντ (Johann Nepomuk David, 1895-1977), Ολιβιέ Μεσιάν καθώς και σημερινοί συνθέτες εν ζωή.